Hecabe, Hekabe, Hecuba (Yunan Mitolojisi)
Hecabe, Hekabe, Hecuba (Yunanca Ἑκάβη) Yunan Mitolojisinde Troya kralı Priam’ın ikinci karısının adı olup Trakya kralı Kisseus veya Phrygia kralı Dymas’ın kızı, Hektor, Paris, Kassandra’nın annesidir (Homeros İlyada xvi. 716, xxii. 234; Apollod. iii. 12. 5).
Doğurganlığıyla ünlü bir kadın olan Hekabe, Hektor’un cesedini geri almak için Akhilleus‘un barakasına giden kocası tarafından kahramana 19 çocuğunun annesi olarak tanıtılmış hatta Euripides bu sayıyı 50’ye çıkarmıştır. Homeros’un İlyada’sında kaybettiği çocuklarının ardından ağlamak ve Troya’yı kurtarması için Athena’ya yalvarmak gibi önemsiz roller üstlenen tatlı dilli, cömert ve dini bütün kadın, sonradan tragedya yazarlarınca şatafatlı yaşamına karşın çektiği acılara dayanamayan bahtsız anne rolü yakıştırılmış hatta acısından gece gündüz demeden uluyan bir köpeğe dönüştürülmüştür.
Troya efsanesinde Hekabe’nin ikinci oğlu Paris’in doğumundan önce gördüğü bir rüyada kadının karnından bir meşale çıkıp Troya kentini hatta çevresindeki ormanları ateşe verdiğini görmüş kâhinler rüyayı doğacak çocuğun Troya’ya felaket getireceği şeklinde yorumlamışlardır. Bununla birlikte bu efsanenin Troya’nın düşüşünün suçunu Hekabe üzerine yıkmak isteyen bir anlayış tarafından uydurulduğu sanılmaktadır.
Troya düştüğü sırada Hekabe, Polydorus dışındaki tüm oğullarını kaybetmiş olup, Akhalılar tarafından esir alınan kadın diğer esirlerle birlikte gemiye bindirilirken taşıdığı hazine yüzünden yol arkadaşı Polymestor tarafından katledilen Polydorus’un karaya vuran cesedini de görmüştür. Hekabe, gizli bir hazinenin yerini söyleme bahanesiyle yanına çağırttığı Polymestor’un iki çocuğunu Troyalı esirlerle birlikte öldürmüş adamın da gözlerini oyarak son oğlunun intikamını almıştır. Bir söylenceye göre Agamemnon kadının işlediği cinayetin sebebini anlayınca yaptığından dolayı affetmiş bir başkasına göre taşlanarak öldürülmüş, Ovid’e göre dişi bir köpeğe dönüşmüştür (Ovid Metamorphoses. xiii. 423)
Kaynak: Özhan Öztürk. Dünya Mitolojisi. Nika Yayınları. Ankara, 2016